Bence bunda Ebru Hanımın çok abartılı oyununun da etkisi var. İzlerken beni çok yordu
Oyun felsefesi ve oyunculuk performansları iyi fakat akışı çok yoran bir oyundu.
Bernarda, izlenebilecek en iyi tek kişilik oyuncu performansları arasında gösterebilecek bir oyun. Kayboluşu arayanın, kaybolmamaya çalışanın, nefreti, aşkı, yaşama tutkusunu barındıran beş kadının öyküsü. Zulme uğrayıp zorbaya dönüştürülen Bernarda'nın, kızlarını, annesini hapsettiği hastalıklı yas sürecine tanık oluyoruz. Beş kadının kendi hikayelerini anlatışı oldukça başarılıydı. Özge Arslan'nın tüm kadınları başarıyla canlandırması dozunda interaktif göndermeler yapması, sesini muhteşem kullanması 55dk.yı göz açıp kapayıncaya kadar geçmesini sağlıyor. Oyundan asla kopmuyorsunuz. Kullanılan görsellerle de etkileyicilik iki katına çıkıyor. (Eylül'ü, Dirmit'i, Herkes Kocama Benziyor'u beğendiyseniz - ki ben bayıldım-bu oyunu da çok beğeneceksiniz.
Özge Arslan'a bayıldım. Enerji, ses, oyunculuk ne desek tam karşılığı var. Yetenekli insanları çok takdir eder içten içe de nasıl hepsi bir kişide toplanıyor diye imrenirim. Özge Arslan da tam olarak böyle hissettirdi.
Metini, karakterler arası geçişleri, minik seyirci ile iletişimi hepsini çok yerinde ve dozajında buldum. Bu sezon izlediğim oyunlar arasında ilk 3'e yerleşti bile.
Otelde / Pafta Tiyatro