Deneyiminizi arttırmak için sitemizde çerezleri kullanıyoruz. Devam ederek Gizlilik ve Çerez Politikamızı kabul etmektesiniz. Detaylı bilgi için tıklayınız.TAMAM
Ay Carmela... yorumlarim tamamen subjektif olmakla birlikte gosteri sanatlarinda herhangi bir uzmanlik durumu olmayan sira an bir izleyicinin gozunden oyuna dair dusuncelerimi aktaracagimi belirtmek isterim. Fasiizmin yasam uzerindeki etkisinin sanatsal dille anlatimi nedeniyle oyunun yazarina tesekkur ile yorumlarima baslama istiyorum. Sanatin rolu ve etkisinin birkez daha on plana ciktigini gormek oyunun bende biraktigin en onemli hissiyatlardan biri. Tabi bu hissiyatin izleyicide olusmasini saglayan en onemli faktor malumunuz oyuncular. Bu noktada basrol oyuncularindan Cagatay Palabiyik in performans, mimikleri, duygunun aktarimi ozelinde oyunculuk performansiyla gecenin yildizi oldugunu dusunmekteyim. Bu denli enerjik ve motivasyonu yuksek bir oyunculuk sonucunda seyircinin alkislarini ne denli hakettigini gostermektedir. Cagatay beyin oyundaki partneri olmakla birlikte oyunun temel msjini veeen Alize hanimin hem performans hem de duygunun aktarimi hususunda ne yazik ki Cagatay beyin cok gerisinde kaldigini ifade edebiliriz. oysa oyun oncesinde fasizme karsi bir tutumun sembolu olan karakterin daha baskin ve etkili bir performans gosterebilecegini dusunmustum. Benzer sekilde latin danslarinin insanin icindeki isyan duygusunu tetikleyen etkisini kadin sanatcimizin danslarinda hissedemedim. Bunun disinda kiyafet secimleri sahne tasariminin konuya uygun olarak basarili dizayn edildigini soyleyebilirim. Cagatay beyin muthis performansi ve konusu nedeniyle muhakak izlenmeai gereken bir oyun oldugunu soyleyebilirim. Guzel bir cumartesi gecesi gecirmemizi saglayan bu guzel oyunun oyunculari perde arasi ekibi ve emegi gecen herkese tesekkur ediyorum. Emeginize saglik....
Ay, Carmela! / İstanbul Şehir Tiyatroları