"A horse, a horse! My kingdom for a horse!
10 yıl önceki "Bir Halk Düşmanı" akabinde şimdi "III.Richard" ile yine ve iyi ki Schaubühne Berlin ve Thomas Ostermeier.
Aralıksız 2.5 saat süresince, hipnoz olmuş halde Ostermier'in yarattığı dünyada, Lars Eidinger'in canlandırdığı zalim, eli kanlı Richard'a sempati duyar, dahası krallığı için onu alkışlarla destekler halde bulduk kendimizi. İnanın bunun yönetmen ve oyuncu büyüsünden başka bir açıklaması olamaz.
Müzik ve tavrın büründüğü rocker hava oyuna çok yakışmış. Barındırdığı bunca kötülük içinde oyun pekala aşırı kasvetli ve sert bir yapıya bürünebilirdi. Esprili ve interaktif yanları ile çok güzel bir denge sağlanmış.
Sahne merkezinde tepeden sarkan, ışık ve kamera işlevi de gören mikrofona yüklenen anlam çok ince düşünülmüş.
Richard'ın kulede öldürttüğü çocuk yaştaki yeğenlerinin sahne üzerinde oyuncular tarafından idare edilen kuklalar tarafından oynanması; Richard'ın atipik fiziki özelliklerinin vurgulu gösterimi, öte yandan onun sahneden bir rock star gibi yansıması; finaldeki savaş sahnesinin Richard'ın kendi kendine yaptığı bir savaş gibi verilmesi; katletiklerinin tepesinde beliren hayali ve kendisine salınan korku; ah o ayaktan sarkıtılma anı; Almanca oynanan oyunun o meşhur son sözünün İngilizce söylenmesi aklıma gelen klas duruşlardan bazıları.
Sahnede hepsi başarılı oyuncular içinde Richard'ı ustalıkla oynayan Lars Eidinger ve Catesby/Margaret rolündeki Robert Beyer'i (özellikle kraliçe Margaret rolündeki beddua tiradı şahaneydi) ayrıca anmalıyım.
Eve, iyi bir ekipten iyi bir oyun izlemenin keyfi, etkisi, açılış sahnesinde atılan konfetilerden çantama düşenlerle geldim. Teşekkürker İKSV.
Cok sukur ki benim seyrettigim ikinci gun ust yazida cok buyuk sorun yasanmadi. iki senedir oldukca fazla Macbeth seyretmis biri olarak konuya ve de metne oldukca hakim oldugumu dusunuyorum ama yine de Sirpca gibi hic anlamadigim bir dilde cevirisiz seyretmek istemezdim. ilk gun seyredenler icin cok uzuldum, cunku gercekten cok yaratici bir uyarlama ve bir o kadar da guzel sahneye konmus. Ben keyif alarak seyrettim ama herkese gore olmadigi kesin. Birkac farkli disiplini bir arada, hem de boyle modern bir uyarlama olarak sahnede seyretmek; yonetmenin farkli bakis acisini gormek ve nicin bizden boyle isler cikmiyor diye hayiflanmak/ozenmek/ arzu etmek arasinda guzel bir seyir oldu benim icin.
III. Richard / Schaubühne Berlin