Tiyatro bölümü öğrencileri olarak Çarşamba akşamı sınıfça izledik oyunu. Kadıköyde bilet bulamayinca Gaziosmanpaşa kadar takip ettik :) Bu çabamıza değdi doğrusu. Bu yıl Metin İnceleme dersimizde işlediğimiz oyunlardan bir tanesi de Ay Carmela. Oyun ve Oyunun karakterleri üzerine hocalarımızla sıkca tartışıyor ve konusuyoruz. Bu anlamda Şehir Tiyatrolarının bu oyunu sahnelemesi bizim açımızdan cok faydalı oldu. Oyunun anlaşılabilirliği, mukemmel rejisi, dekorun ve ışığın etkisi ve çarpıcı müzikleriyle tam bir uyum içerisinde olduğunu. Ayrıca Metnin anlatmak istediğini seyirciye etkili bir bicimde aktardığını düşünüyorum. Elbette bu aktarimda oyun karakterlerini canlandıran oyuncuların ne denli önemli oldugu yadsınamaz. Ancak oyunculuk konusunda yazacağım cumleler biraz karışık. Çünkü oyundan çıktığımız anda (Arkadaslarim da böyle düşünüyor) Bir tarafim heyecan dolu, diğer tarafım ise burukdu. Önce heyecanlı kısmını açıklamak istiyorum. Oyunda iki karakter var. Paulino ve Carmela. Paulino karakterini Çağatay Palabıyık canlandırıyor. Tabiri caizse Döktürüyor kelimesini söylemek daha dogru olur sanki. Derslerimizde tartıştığımız gibi karakterinin karakterinin tüm özelliklerini o fevkalade oyunculuğuyla aktarıyor bize. Duygu değişimleri, bedenini kullanışı, sesinin tınısı, cümlelerinin anlaşılırlığı, samimiyeti ve inandırıcılığı. Karakterinin bütün özelliklerini dogru bir oyunculuk biçimiyle seyirciye aktarması. Ne kadar güzel ve kutsal bir meslek seçtiğimi hissettirdi bana ve bize. Sahneye çıkıp onunla oynamak istedik. Bence Tiyatro bölümünde okuyan öğrencilerin yada bu ise gönül vermiş arkadaslarımın Çağatay bey'i kesinlikle izlemelerini tavsiye ediyorum. Böyle ayrıcalıklı oyuncuları izlemek de bizler için bir ders niteliğinde bence. İçimin buruk tarafı ise oyunun önemli bir karakteri olan Carmela rolü ile ilgili. Oyunda Carmela karakterini Ada Alize Ertem üstlenmiş. Tartıştığımız işlediğimiz Carmela karakterinden çok farklı bir Carmela izledik. Arastırdığımız öğrendiğimiz Carmela ile uzaktan yakından ilgisi yoktu. İsyan, başkaldırış, haykırış, liderlik ruhu gibi güçlü özellikleri olan Carmela karakterinin maalesef oyuncu tarafından doğru algılanmamış ve benimsenmemiş olması üzücüydü. Bunun yanısıra bir oyuncunun rolünü sevmesi, doğru tonlama yapması,sesini renklendirmesi,söylediklerinin anlasılmasi, bedenini ve nefesini iyi kullanması iyi şarkı söyleyip dans ederken dogru ritim ile gitmesi mesleki açıdan onun olmazsa olmazıdır. Hatta bir karakteri çıkartmadan önce ilk başta bu özelliklere sahip olmasi gerekir diye düşünüyorum. Kendi adima meslegim açısından bakarsam bu birikimini ve eğitimini tamamlamamış bir
oyuncuyu profesyonel bir sahnede görmek beni endişelendirdi. Ben bu olaya hassas bir acidan bakıyorum. Çunki belki de ileri de şansimiz yaver giderse bizlerde bu sahnelerde olacagız mesleğimizin temelini sağlam atmalıyız. Oyun ile ilgili tek beklentimiz su yonde oldu. Oyun gümbür gümbür giderken finalde bir düşüş yaşanıyor. Son sahnede sessiz sedasız kapanıyor perde. Oyunun geneline bakılırsa daha güçlü müzikli ve etkili bir final bekliyor insan. Benim bu oyun ile ilgili puanim 10. Sehir Tiyatrosuna ve emegi gecen herkese cok teşekkürler.
Ay, Carmela! / İstanbul Şehir Tiyatroları