Deneyiminizi arttırmak için sitemizde çerezleri kullanıyoruz. Devam ederek Gizlilik ve Çerez Politikamızı kabul etmektesiniz. Detaylı bilgi için tıklayınız.TAMAM
Orta yaşlarda bir kadının iç sesini izledik oyunda. Bir ruhun hikayesini anımsadım oyunu izlerken. Yine bir kadın vardı ve yalnızlığın acısını içerisinde tutmaya çalışırken bu defa dışarıya mutlu bir profil sunuyordu. Oyuncu iyiydi ama metin ve ışık yönetimi yeterince zengin değildi. Klişe sözler dışında aklıma kazınan bir cümle duyamadım oyun boyunca, özellikle dikkat ettim. Oyun başlangıcındaki ışık performansı oyunun devamında sürmedi, sıradan tekrarlara dönüştü. Şampanya şişesinin olduğu yerdeki aydınlatmalar gibi mesela… Ve en önemlisi tiyatroda durum hikayesi filmdeki gibi sürükleyici olmayabiliyor. Durum hikayesi de olsa serim düğüm çözüm kısmını göremedim. Oyuncu /metin/ışık dekor sahne olarak puanlayacak olursam ancak 6 diyebilirim.
Arta kalan biletlerle son dk izlemeye karar verdiğim ama önceden planlayıp izlediğim oyunların bir çoğuna göre gayet keyif aldığım bir oyundur. Lakin tekrarlara çok düşmeleri beni irite eden taraflarıydı.
Güzel oyundu. Serim düğüm çözüm güzel gelişti. Ara sıra dikkatimin düştüğü yerler oldu ama genel olarak sevdim. Anlatımı güçlüydü. Aklımda kalan güzel sözler yaşadığımız döneme ve ön yargılarımıza tuttuğu ışık… Gayet güzel bir oyundu. Sadece ara sıra müzikalde orkestra oyuncunun sesini bastırdı mikrofon kaynaklı ses kayıpları oldu onun harici gayet keyifli bir oyundu
Tek Başıma / İstanbul Devlet Tiyatrosu