Deneyiminizi arttırmak için sitemizde çerezleri kullanıyoruz. Devam ederek Gizlilik ve Çerez Politikamızı kabul etmektesiniz. Detaylı bilgi için tıklayınız.TAMAM
Sürekli heveslenip bir türlü denk getiremediğim Bir Baba Hamlet oyununu sonunda seyrettim. Günümüzdeki ışık. ekran ve hareketli dekorlarla süslenmiş neredeyse kayda alınmamış film gibi seyircisiyle arasına set çeken oyunlara bir isyan gibi. Tiyatronun ilk doğduğu zamanlardaki seyirci ve oyuncu iletişimini daha ilk dakikadan itibaren kuruyor. Artık oyun, metin, dekor, oyunculuk herşeyin ikinci planda kaldığı, seyircinin nabzını tutan bir tragedya haline geliyor. Zaten konusu da tam olarak, Hamlet'i sahneye koymaya çalışan iki oyuncu. İşte burada bence oyunun en önemli farkı ortaya çıkıyor; susmuş topluluğa sanatla nasıl ses çıkarabileceğini göstermesi... Yani sanatın asli vazifesini çok eğlenceli, çok samimi bir şekilde yerine getiriyor, hayat orada güzelleşiyor. Böyle bir oyun muhteşem değidir de nedir. Kısacası ufak tefek aksayan oyunculuklar, dekorda problemler, oyunun uzun yıllardır oynanmasının rehaveti gibi küçük kusurların hiç birinin öneminin olmadığını gösteren bir oyun.
Berrak Sazak Sahin, Baba Sahne'da olduğunu bildirdi
1 ay önce