Kısa oyunlar insanı ya çok etkiliyor ya da hiç iz bırakmıyor. Bu, birinci gruptandı! Oyun boyunca “Acaba?” dedirten detaylar, finali daha da vurucu yapıyor. Yönetmen metni sahneye taşırken belli ki kılı kırk yararak pek çok okuma yapmış. Bu durum oyuncuların performansı ile birleşince ortaya müthiş bir iş çıkmış. Oyun sonundaki prömiyer konuşmasında bir araya gelen bütün ekip ışık saçıyordu. Yolları açık olsun.
Normalde yorum ya da puan girmem fakat bu oyun için fikrimi yazmazsam büyük haksızlık etmiş olurdum. Mübalağasız, bu sezon izlediğim en iyi oyundu. 50 kere izlesem bıkmam. Hem güldüm, hem hüzünlendim, hem yakın hissettim, hem öyle hissettiğim için kendimden nefret ettim. Bazen ne hissettiğimi bilemedim onun kargaşasını yaşadım. Duygu kartelasından hissettirmedikleri duygu, his kalmadı. Oyunculuklar, müzik, ışık, sadelik her şeyiyle çok güzel bir oyundu. Çok keyifliydi. Yolları, açık ve uzun olsun dilerim. Alkışları çok bol olucak ona adım gibi eminim.
Kolay Gibiydi Oysa / Hareketli İşler