Sıradan bir kadının aşk, dostluk ve kardeş sevgisi ile feodal ve eril bir iktidar sahibi bir kraliçenin arasında ezilen ve deliren bir kadın Elizabeth....

Kendi isyancısına aşık ve iktidarın tek sahibi olmasına rağmen kedisi
DEVAMIni ataerkil kültürün, erkek egemen sistemin istediği kadın modeline uydurmak için her türlü acıya hazır. Aşığının onu beğenmesi için türlü "güzellik" işkencelerine katlanıyor. Tiyatroya ilgisi var fakat tiyatronun kendi iktidarını tehdit ettiğini ve Shakespeare'in metinlerinde kendisini hicvedip halkı isyana teşvik ettiğini düşündüğünden tiyatroya karşı savaş açıyor.

Kraliçe, kimseye tam olarak güvenmemesine rağmen aşkı gözünü o kadar kör ediyor ki danışmanları, akrabaları onun arkasından türlü dolaplar çeviriyor ve bunun farkına varmıyor. Farkına vardığındaysa bunun bedelini yine halka ödetiyor. Taht kavgasından dolayı kız kardeşi Mary'yi öldürtüyor. Kardeşini alt ettiği için kendisiyle gurur duyuyor ama Mary'nin hayalini hayatı boyunca ensesinde hissediyor. Dostları olsun istiyor ama yanında çalışanların dostu mu hizmetlisi mi olduğu ile ilgili sürekli ikilem yaşıyor.
Elizabeth; Dario Fo'nun deyimiyle, bir ayna oyunudur. Kraliçe, Shakespeare'in kendisinin kararsız yönetimi ve baskıcı polis rejimi kurarak ülkeyi yönetmesiyle alay ettiğini, bunu da ünlü politik oyunu "Hamlet"le ima ettiğini düşünür.

Oyun tarihi bir komedi ve politik bir dramdır. Oyunda yaşanan politik kavgalar, iktidar hırsı son derece güncel ve ülkemize yakındır.
DAHA AZ GÖSTER