“Değil mi ki, yaşayan hiçbir şey
Yaşamaz sadece kendisi için yahut tek başına.”
— William Blake

“…mutlu ya da mutsuz son garanti edilemiyor; ne ekolojik, ne toplumsal ne de bilimsel olarak. Yalnızca bir arada,
DEVAMIbir parça zarafetle yol alabilme ihtimali var.
— Donna Haraway

1964 yılında Florida’da bir hayvanat bahçesinde bir şempanze dünyaya geldi. Henüz iki günlükken psikoterapist Maurice Temerlin ve eşi Jane Temerlin tarafından bir insan gibi yetiştirilmek üzere alındı. Ona bir isim verdiler: Lucy. Lucy kendi türünden bir şempanze olmayı öğrenemeden insanlar gibi sandalyede oturmayı, çatal ve bıçakla yemek yemeyi ve kendisine bir fincan çay yapmayı öğrendi. Amerikan İşaret Dilini titizlikle kullanan Lucy, Temerlin ailesinin ‘yetenek abidesi’ biricik kızıydı. Ta ki ergenlik çağına girene kadar…

Lucy aslında milyonlarcası gibi bir denekti.
Bu gerçek hikayeyi merkeze alan oyun, insanlar ve hayvanlar arasında olduğunu varsaydığımız sınırı bulanıklaştırarak ona gözlemsel bir karşılık üretiyor.
DAHA AZ GÖSTER