JD. Salinger’ın “Franny ve Zooey” öykülerinden esinlenilmiştir.

Hep doğruları yaptığımı düşündüm. Pek de doğru gelmiyor şimdi doğrusu.
Herkesle, her şeyle olan mesafem uzuyor. Her şeyler, herkesler geldikçe bana doğru,
DEVAMI bu bana doğru gelmiyor hiç.
Ailemiz, tüm bireyleriyle bir arada hep. Ne olursa olsun. Tüm doğrular bizimle. Biz orada olmasak da artık. Tek tek eksilirken ailemizin 'doğru' bireyleri, biz birbirimize sıkı sıkı sarılırız. Sarıldığımız kolların içi boş, kafalar dolu. Karışık şimdi o çok mutlu görünen çocukların gözlerindeki yetişkin bakışlar.

Her şey sahte mi, herkes mi? Bundan bize ne?
Emin değilim. Ne yaptığımdan, kim olduğumdan, bir şeylerin nasıl olmasını istediğimden emin değilim. Emin olanlara güvenemiyorum.
Bu hikayeler bizim ailemizin hikayeleri, ortada bir trajedi varsa bizim. Her şey iyiydi biz küçükken. Şimdi değil.

İyi seyirler.

—

1-VEDA MEKTUBU
Glass Ailesi'nin üyeleri birbirlerine ulaşmaya çalışıyorlar.

2-AİLE FOTOĞRAFI
Fotoğraf albümlerini karıştırıyoruz.
Cenazelerde geçti cenaze olmayan günlerdeki hayatımız.

3-FRANNY GLASS, ERKEK ARKADAŞINDAN İZİN İSTEYEREK TUVALETE GİDİYOR.
F, aynada kendine bakar.

4-ZOOEY VE BESSIE
Bessie Glass, oğlu, kızı ve tüm aile fertleri için endişelidir. Tüm topluma faydalı olabilecek öğütlerini sıralar.

5-GÜNLÜK YAŞAM
Nasıl öğreniyoruz? Nasıl büyüyoruz? Ne oluyoruz? Ne olduk?
Ne oluyor!
Ne!

6-F&Z
Franny ve Zooey durumlarını değerlendiriyorlar, bekliyorlar.
DAHA AZ GÖSTER