Altı tabloluk oyunun ana fikri ilk tabloda verilir: Otuz yaşında bir kadın, otuz beşinde bir erkek, mahkemede hâkim karşısında boşanmak için çırpınmaktadırlar; çünkü evlendiler evleneli taşındıktan her evde havasızlıktan boğulmuşlardır; dur
DEVAMImadan ev değiştirmekten, geceler boyu sokaklarda dolaşmaktan da bitkindirler. Son tabloda kadın-erkek gene aynı mahkemede; hâkim onları boşamadığı için ölmüşler, daha doğrusu birbirlerini öldürmüşlerdir. Devamlı ev taşımaktan, havasızlıktan ölmüşler, onları belki de başkaları öldürmüştür. Görünmeyen hâkim, kendisine hakaret etmeleri üzerine karı-kocayı hapse atar. Hapiste de ayrı ayrı hücrelerde yatacaklar, aradıkları mutluluğu bulamayacaklardır. Oyunun aradaki sahneleri bu alegorinin, çocukluktan evliliğe, hatta ölüme kadar süregelen ahlâk töre ve yasaklarıyla yaşama ve kaynaşmalardaki kısıtlanmanın nasıl bir gelişim çizgisi izlediğini belgeler.
DAHA AZ GÖSTER