Yazıldığı gün de, bugün de; tiyatro sanatı ile hemhal olmuş tüm sanatçıların lugatında baş sıralarda yer alan; yaratılan grotesk figür itibariyle neredeyse tüm insanlık tarafından tanınan; aşkı, şiiri, erdemi, gururu, savaşı, cesareti aynı
DEVAMIavazda var eden bir oyun, bir karakter Cyrano de Bergerac. Yazarını da aşan, korkutan, hatta yazarın tanrılığını elinden alıp, kendi tanrılığını ilan eden asi bir ‘çirkin’!
Genç bir ekip tarafından sahnelenen oyunda, sahne üzerindeki “oyuncular”, cisimleştirdikleri “rol kişileri”ni, bu cisimleştirme sürecini içinde barındıracak bir yaklaşımla oynuyor. Oyunu çıkarma ve prova dönemi, oyunun içinde vazgeçilmez bir unsur olarak var oluyor. Kahramanı öldüğü için yarım kalmış olan tekst, yeniden ele alınırken bu yarım kalmışlığın tüm ögeleri de sahnede kendine yer buluyor.
Tek bir soru kalıyor geriye: Yazar yaratıcı ve yaratıcılık da ölümsüz ise, Cyrano karakteri hala yaşıyor ve Edmond Rostand çoktan ölmüşse, oyunun sonunda ölen kimdi? Yaratıcı mı, yarattığı mı?
DAHA AZ GÖSTER