Muhafaza, “Otoportre, Diğer Portreler ve Şeyler” isimli videoyu merkeze alıyor, anlatısını bu videoda geçen hikayelerin dolayımında kuruyor. Video, anne evinde, arka pencereden görünen bir apartmanın aylar süren yıkımının hatırlattığı bir çocukluk anısı ile başlıyor. Rüya-kurgu arasında kaybolmuş bu hatıra ve çekim anında gerçekleşen bir
DEVAMIkaza, yeni karşılaşmalar, tesadüflerle beraber bir içe bakma halini tetikliyor.

Muhafaza belleğin izini anonim mekanlarda sürüyor. Bu anonim mekanlar, kimi zaman sıradan bir apartman dairesine çıkan merdivenler, bir pencere pervazı, kimi zaman ise eski bir filmde görülen bir oda olarak karşımıza çıkıyor. İşler, bu evler, odalar veya yıkıntılarda bir tür oto-analiz arayışına işaret ediyor. Kişisel olduğu kadar kolektif hafızanın da izlerini taşıyan bu arayış süresince ve sonunda ortaya çıkanlar, denizden gelen bir seste, bir eşikte, tekrar eden bir görüntüde ya da şiirde vücut buluyor; fiziksel olanın ötesinde, rüyanın, hatıranın ve bilinçdışının mekanında muhafaza ediliyorlar. Muhafaza, anlatısına temas eden kişiyi bu kırılgan alana, kendi sığınağına çağırıyor.
DAHA AZ GÖSTER