Kazım Karakaya, “Töz” isimli sergisinde kadim uygarlıkların izini sürerek, Çin’den, İran’a ve Anadolu’ya kadar farklı coğrafyalarda dolaşırken, zanaatla sanat arasındaki ince çizgiye vurgu yapıyor ve kolektif belleğimizdeki imgelerden ilham alarak, heykelde malzemenin olasılıklarını sorguluyor. Karakaya, geleneğin izinden giderken hayvanl
DEVAMIarın, insanların ve bitkilerin hiçbir ayrım gözetmeksizin alışveriş içinde olduğu bir dünya kurguluyor.

Geleneksel sanatlarda hayvanların kanat, bacak ve bedenlerinin stilize edilmiş şekillerinden oluşan ve daha sonra bitkisel bir motife dönüşen rumi formu, Karakaya’nın heykellerinde bir hayvanın kuyruğu olarak yeniden karşımıza çıkıyor. Karakaya’nın dünyasında hayvanlar, insanlar ve bitkiler hiçbir ayrım gözetmeksizin alışveriş içinde. Özel bir insanlığın değil, sonsuz bir dönüşümün geçerli olduğu bir dünya. İnsanların, hayvanların ve yaprakların bedenlerinde ortak bir “TÖZ” var sanki, Saz Üslubu’nun yaratıcısı Şah Kulu’nun ejderinde aslan ejdere, ejder simurga saldırırken hepsi aynı bütünün parçası.
DAHA AZ GÖSTER