Bir bütünün dış etkenlere rağmen iç dengesini sağlama işlemlerine atıfta bulunan Homeostasis, Luna Ece Bal, Patricia Domínguez, Serra Duran Paralı ve Melike Koçak’ın işleri üzerinden galerinin yer aldığı plaza binasının, hareketli semtin ve şehrin neden olabileceği iç dengesizlikleri ve bunların şifalarını araştırır; galeriyi bir şifa ala
DEVAMInı olarak hayal eder.

Luna Ece Bal, tasarladığı Piyano Ağaçken, 2020 isimli kokuyla izleyiciye ahşabın özünü hatırlatır. Saten üzeri ebru işler, özünde şifa olan bir ritüelle evren, varoluş, doğurganlık ve dişilik kavramlarına yumuşakça dokunur.

Şilili sanatçı Patricia Domínguez, Shapeshifting Lines, 2018 fotoğraflarında günümüz performans odaklı toplumunu Kolomb öncesi döneme ait seramiklerle iyileştirmeye çabalar.

Serra Duran Paralı’nın Homeostasis için ürettiği video işi, Present Tense, 2020, şehrin, düzenin ve teknolojik statükonun hızına boyun eğdiğimiz anlarla sanatçının içe dönüş pratiğinde ortaya çıkanları kara mizahi bir dokunuşla çarpıştırır.

Melike Koçak’ın Sometimes I Feel Like a Potato Bag Under the Ocean, 2020 yerleştirmesinde ise, Tuzla’dan Yenikapı’ya giden 500T’i, İstanbul’un en uzun otobüs hattını, araştıran sanatçının içsel sağlığı için verdiği savaşı görürüz.
DAHA AZ GÖSTER