Derin Kökler, Sessiz Çiçekler, sanatçının doğanın döngülerinden ve içsel dönüşümlerimizden ilham alarak tuval yüzeyine aktardığı hislerin soyut dışavurumundan oluşur. Dört mevsimi lirik ve sezgisel bir biçimde ele alan Gündüz, kök salmak, yolculuk, flora, içsel dünya – manevi aşkınlık gibi imgeleri izleyicide canlandırmayı amaçlar.
<
DEVAMIbr> John Keats’in The Human Seasons şiirini serginin çerçevesine yerleştiren Gündüz, insanın ruhsal yolculuğunu mevsimlerin ve doğanın değişimiyle özdeşleştirir. İlkbaharın umut dolu uyanışından yazın coşkusuna; sonbaharın dingin kabullenişinden kışın içe dönüşüne uzanan bu döngü, sanatçının tuval üzerinde oluşturduğu kompozisyonlarda karşımıza çıkar.

Her bir yapıt, doğanın sessiz anlatısını, zamanın izlerini ve sabırla açan çiçeklerin dingin gücünü yansıtır. Katmanlı boya teknikleri, toprağın derinliklerine kök salan yaşamın gizli varlığını hatırlatırken, parlak renkler yeni başlangıçların ve uyanışın müjdecisi olur. Gündüz’ün fırça darbeleri, kimi zaman bir esintinin yapraklara dokunuşu gibi akışkan ve hafif, kimi zaman ise doğanın ritmini hissettiren çok katmanlı bir ifade sunar. Derin Kökler, Sessiz Çiçekler, doğanın ve insan ruhunun içsel, sessiz ama güçlü büyümesine bir övgüdür. Köklerin zamanla toprağın derinlerine salındığı, yeniye doğru açılma cesaretinin hatırlatıldığı bu anlatı, izleyiciyi tuval yüzeyindeki renklerin ötesine taşır. Sergi, derinlerde saklı duyguları ve içsel mevsimleri keşfetmeye davet ederken, hem doğal hem de duygusal bir dönüşümün izlerini sürer.
DAHA AZ GÖSTER