Pierre Bismuth’un (Paris, Fransa, 1963) yapıtları yerleşik algılama kodlarını ironik bir biçimde sorgular. Bismuth dergiler, gazeteler ve filmler gibi kültür ürünlerini kullanır ve izleyicilerin algılarını değişikliğe uğratmak için bu ürünlerin yerleşik anlamlarının ötesine uzanır. Sanatçı, tanıdık görünen durumlarda umulmadık algısal değişiklikler yaşayan izleyicilerin daha sağduyulu bir hale geleceklerine inanmaktadır.

The Jungle Book Project (Cengel Kitabı Projesi) (2002) bir d
DEVAMIizi desenden, izleyicilerin oturabileceği mavi bir halıdan ve yapıta adını veren ünlü Walt Disney filminin gösterildiği bir plazma ekrandan oluşmaktadır. Başkahramanlardan her biri farklı bir dil konuşur: Mowgli İspanyolca, Panter Bagheera Arapça, korkunç yılan İtalyanca. Toplamda 19 farklı dil kullanılmıştır. İşin ilginç tarafı, bütün karakterler birbirlerini kusursuz biçimde anlamaktadırlar. Dilin bir engel oluşturmadığı ve herkesin farklılığını koruyabildiği bu çağdaş Babil düşü, birlikte yaşamanın olanakları ve güçlüklerine ilişkin eğlenceli ve sevimli bir manifestoya dönüşür.
DAHA AZ GÖSTER