"Dostoyevski’nin Yeraltından Notlar’ı, onu okuyan herkesin hayatında az ya da çok bir iz bırakmıştır. Roman karakterinin hayata, ilişkilere, insanın arzularına ve varoluş mücadelesine dair deneyim ve gözlemlerini çoğu zaman haklılaştırır, b
DEVAMIu “yeraltı adamı”nın karanlık arazlarıyla kendi varoluşumuzun bulanık yanları arasındaki benzerliklerden edebi bir haz duyarız. Ancak, Dostoyevski bu romanında özellikle tanrı anlatıcıyı değil ben anlatıcıyı tercih etmiş ve karakterine bir isim vermemiştir. Bu özellikler, romanı nasıl okumamız gerektiğine dair önemli işaretlerdir. “Ben hasta bir adamım” diye söze başlayan yeraltı adamının, yaşadıklarına –az da olsa- belli bir mesafeden bakabildiğinin işaretleridir bunlar bizce.

Metin ve sahneleme çalışmasında bu işaretin kılavuzluğunda ilerledik. Amacımız, yeraltı adamının içinde boğulduğu karanlık dünyadan biraz olsun aydınlık denilebilecek bir alana başını çıkarıp nefes alabildiğini ve tam da bu ışık ve nefes sayesinde okurla doğrudan konuşabildiğini gösterebilmekti."
Seyyar Sahne
DAHA AZ GÖSTER