Yalnızlığın Oyuncakları, yalnızca yalnızlığın acıklı bir güldürüsü değildir. Kendilerini neredeyse yüzyıl sürmüş bir yalnızlığa hapsetmiş bu insanların giderek vahşileşmeleri söz konusu. Dışarıda yani oyundaki evin dışında ve tiyatronun dış
DEVAMIında olup bitenler de pek yardımcı değil olanlara. Sahnenin dışındaki dünya da onlar kadar vahşi, acımasız, yırtıcı, tatsız tutsuz, belleksiz, ışıksız, susuz, insansız, hayvansız bir dünya. Bellek bozukluğu ve bir türlü ölememek ve arada bir ucundan kıyısından anımsanan eski yaşantıların, şimdi yaşananlar kadar kötü olması da güçleştiriyor durumlarını.
DAHA AZ GÖSTER