Tımarhanede yaşayan üç karakter dışlanmışlıklarını bir düzene dönüştürmüş, kendi küçük sistemlerini kurmuşlardır. Bu düzenin kurucusu Şekip; Ayşe ve Yakup üzerinde oyunlar ve kurallar ile bir iktidar inşa etmiştir. Bir gün, sessizliği kendi
DEVAMIne dil edinmiş bir yabancının aralarına katılmasıyla bu kırılgan denge bozulur.

Papazkaçtı, sistemin dışına itilmiş dört karakterin plazalar, evler ve caddelerden tımarhaneye uzanan çarpık; bir o kadar da gündelik yolculuğunu anlatıyor. Bireyin akıl sağlığını belirleyen toplumsal normları, bu normların altında ezilen ruhları ve deliliğin aslında ne kadar “inşa edilmiş” olduğunu trajikomik bir dille sorguluyor.
DAHA AZ GÖSTER