Kayıp bir oyun bulduk. Adını “Lord” koyduk. Bulduğumuzda uzayda başıboş dolaşıyorduk. Hepimiz yerimizi bulmaya çalışıyorduk. Ancak bir yer olmadığının da farkındaydık. Lord bizden daha uzun süredir kayıptı. Bütün kimlikleri içeriyordu, bütü
DEVAMIn zamanları biliyordu. Ancak yine de kayıptı ve sonsuzlukta geçmeyen onlarca zamansızlık onu ketumlaştırmıştı.
Eğer kaybolduğunun farkındaysan Lord sana iyi davranacaktır. Eğer onu belli kalıplara sokmaya çalışırsan Lord seninle feci dalga geçecektir. Lord her yerindedir ve de hiçbir yerindedir. Her şeyden beslenir ama hiçbir şeye bağlanamaz. Kendisini hor görmeye çalışan gözlerin kabusu olacaktır. Ya da onu çok seversen seni hayal kırıklığına uğratacaktır. Lord sana izlerken niyetini sorgulatır. Bir buçuk saat ya en gerçekçi dostun olacaktır, ya da sana eziyet olacaktır. Ve şimdi onu sahneye tıkadığımız için bazen kafası atar, çığırından çıkar, aşırı sinirlenir, fütursuzlaşır. Akademik hiçbir safsataya gelemez. Yargılarınla ilgilenemez. Orada her an her şey olabilir. İzlediğin en “iyi” oyun olduğunu düşünürsen sana pek güvenmez ya da izlediğin en “berbat” oyunsa Lord, İçeriden pis pis sırıtarak bunu sana dedirten yine o olacaktır...
Biz kendi içimizde “Lord”u hala anlamaya çalışıyoruz. Mesafeni kap gel ve ona bir kaç isim de sen koy. Unutma! Sakın onu da hayatı, sanatı vb şeyleri aldığın gibi aşırı ciddiye alma. Çünkü her şey bir yana “Lord” eğlenceyi ve eğlendirmeyi çok sever..

Destansı bir hikayenin absürd bir dille anlatıldığı oyunda, insanoğlunun iyi ve kötü ayrımındaki çelişkili doğası, seçimlerindeki göreceliliği ve sorumluluk algısının eleştirisi işlenmektedir.
DAHA AZ GÖSTER