Nedim Buğral’ın yazıp yönettiği oyun, bir asansöre sıkışıp kalan 7 sıradan insanın, birlikte geçirdikleri süre zarfında ortaya dökülen sıra dışı öykülerine mercek tutuyor.
En fazla 50 seyirci alınan ve seyircilerin de dekorun içi
DEVAMIne yerleştirilen sandalyelere oturduğu oyun, oyuncularla içi içe bir oturma düzeniyle sahnelendi. Oyunda izleyiciler zaman zaman kendilerini de izlenen olarak buldular.
Hikayesini; 1 asansör, 7 kiş, 8saat ve 1 cinayet diyerek özetleyebileceğimiz oyunun temasını ise yazarının ağzından şöyle aktarabiliriz
“Benim başıma hiç gelmez dediğiniz şey gelebilir. Asla yapmam dediğiniz bir şeyi birden yapmış olabilirsiniz. Ve lanet zaman imkansız gibi görünen pek çok şeyi değiştirebilir. Çok sıradan bir günün nelere gebe olabileceğini bilemediğimiz gibi, dışarıdan çok sıradan görünen insanların nelerle dolu olabileceğini de içine girmeden bilemeyiz. Bu iki bilinmez bir kombinasyon oluşturduğunda ise hayat herkes için çok bilinmeyenli bir denkleme dönüşebilir. Hiç kimse hiçbir zaman yüzde 100 güvende olamaz, hayatın sürprizleri dediğimiz şeyler bazen köşebaşında çarpıştığımız yeni bir aşk, bazen de asla tasavvur edemeyeceğimiz bir 3. Sayfa haberi olarak karşımıza çıkabilir.
DAHA AZ GÖSTER