Özgün adıyla “Yeni Zaman/ Eski Hayat”, ya da yeni adıyla “İstanbul’un Gözleri Mahmur”, 1900’lerden başlayarak “İstanbullar” ve “İstanbullular” üzerine acı/tatlı, keyifli/hüzünlü, sakin/heyecanlı bir öykü, bir anımsama, bir uyarıdır. “Sırada
DEVAMIn nostalji” nin tuzaklarına düşmeden, ama gerçekleri de acımasızca söylemenin en estetik biçimini yakalayarak anlatılmış ya da belki yazarın ve yakınlarının “hayat”larından aktarılmış bir öyküdür. Bugün hepimizin, biraz geç de olsa, ayrımına vardığımız ve yıllardan beri hepimizin burnumuzun dibinde, gözlerimizin önünde yaşanagelen, İstanbul’un ve onun köklü sahiplerinin yavaş yavaş yok olup gidişlerinin öyküsü.
DAHA AZ GÖSTER