Bir kadın... Evinin bir kısmına kendini konuşlandırmış, duran bir kadın. İçi dağ, tepe koşarken; orada duran bir kadın.
Kendisini biri değil, bir şey haline ne zaman getirdiğini sorularda, cümlelerde arayan, durmadan arayan bir kadı
DEVAMIn. Tüm kelimelerin bir paradokstan öteye gidemediği zamanları yaşayan; tüm cümleleri, önce kelimelere, sonra da harflerine kadar bölüp, sonra onlardan tekrar cümleler yazan bir kadın. O tüm bunları gerçekten yaparken, siz de onun salonunun bir köşesine çekilip, sandalyenize kurulup, bir gününe tanık olacaksınız! Unutamayacağınız bir tecrübe olacak!
DAHA AZ GÖSTER