“Fiko”, insanla hayvan, özneyle nesne, görünürlükle görünmezlik arasında salınan bir
varlık ile, Lal adında, kadın olmakla birey olmak arasında sıkışmış bir başka varlığın
karşılaşmasını sahneye taşır. Bu iki karakter, farklı
DEVAMIbiçimlerde aynı tahakküm
mekanizmasının altında ezilmektedir. Ne tam anlamıyla konuşabilir ne de tam olarak susturulmuşlardır.

Oyun, gündelik bir karşılaşmanın içinde, arzular, sınırlar ve iktidar yapıları üzerine kurulu bir gerilimle ilerler. Kesişmeleri tesadüf gibi görünse de, bastırılmış hafızalar, silik suretler ve tekrar eden çağrılarla örülmüş bu evrende, her adım bir başka kapatılma biçimini görünür kılar.
DAHA AZ GÖSTER