“Kuzey - Etrafına baksana, insanlara… Hep saldırıyorlar. Hiç ölmeyecekmiş gibi... Hepsini istiyorlar. Ne kadar varsa, ne kadar alabileceklerse hepsini istiyorlar. Hiç ölmeyecekler sanıyorlar. Ama illa ölecekler. O zaman ne olacak peki? Bütü
DEVAMIn bir ömür çabaladıkları ne olacak? Zaman kaybı olacak sadece.”

Ahlak; toplu halde yaşayan insana dair her şeyi biçimlendiren bir çerçevedir. Dünyanın farklı coğrafyalarında, farklı verili şartlara göre her toplum kendine özel bir “ahlak” üretmiştir ve bu ahlakın dışında kalanları, o da kendinin dışında bırakmıştır. İşte Çatı, bu dışında bırakılmışlığa, sebeplerine ve sonuçlarına dair bir öykü.

“Kelebek - Beni sevmiyorsun değil mi?
Kuzey - Ben kendimi sevmiyorum ki seni sevebileyim.
Kelebek - Kıymetsizim ben.
Kuzey - Nereden çıktı şimdi bu?
Kelebek - Ucuzum. Ucuzsan kıymetsiz olursun.”

Çatı, aynı evde yaşayan beş insanın hayatından; yaşamın anlamını, anlamın gerçekliğini “farkında olmadan” tartışlıkları altmış beş dakikalık bir kesiti sunuyor.
DAHA AZ GÖSTER