‘’HER UNUTTUĞUMDA ÖLDÜM, HEP UNUTAMADIĞIMLA YAŞIYORUM’’

Unutmak ve hatırlamak kavramlarından yola çıkılarak, hakikatin peşine düşülen bir yolculuk.
Ömür, doğumdan bugüne kadarsa hatıra neden onun kadar canlı değil?
DEVAMI ‘’Tavukların da hatırası var ama o da insana mahsus. Her şey yok olunca ne biriktirecek
bilinç?’’

Mitolojik öğelerin metaforlara dönüştürüldüğü, kısa hikâyelerin art
arda sıraladığı bu metinde; Ali, hikâyelerin arasındaki bağlamların
bedensel arayışına düşüyor. Mekânların imge yoluyla aktarıldığı
yolculukta var olan her öğe sorgulanıyor ve ‘’gerçeklik’’ kavramının
sınırları araştırılıyor.

Hatırlamaya çalışan, hatırlarken saçmalayan, saçmalarken gerçeğe
yaklaşan, yaklaştıkça korkan, korktukça da uzaklaşan ve
nihayetinde yok olan Ali; gerçek hatıralarının peşine düşüyor ve
durmadan anlatıyor.

‘’ Düşünceler soğuk, bir yılbaşı günü çatılardan aşağı doğru
akıyor zaman. Sokak lambaları sabit, ışığı olmayan bir
gülümsemesi var herkesin bu rengârenk gökyüzünün altında.
Oysa bir kelime yeter özgürlük için.’’
DAHA AZ GÖSTER