Onlar yakın siyaset tarihimizin bizi çok hüzünlendiren üç delikanlısı: Deniz Gezmiş, Hüseyin İnan, Yusuf Aslan... 6 Mayıs 1972'de Anayasa'yı hiçe saymakla suçlanarak darağacına çıkartıldılar.
Kimileri için 'üç'e karşılık 'üç' kurban
DEVAMIverilmişti. Hiç can almamış olan bu üç gencin ölümü, Demokrat Parti'nin 1950-1960 yılları arasındaki iktidar dönemine imza attıktan sonra askeri darbeyle devrilerek yargılanan ve idam edilen Başbakan, Dış İşleri ve Maliye Bakanları, Menderes, Zorlu ve Polatkan için 'misilleme' olabilir miydi? Duygusallıkla ve/ya da siyasal kaygılarla çarpıtılmış bir hukuk/adalet anlayışını temize çıkartabilir miydi?
Deniz'in ve arkadaşlarının –o günlere tanıklık etmiş her kuşaktan insanın, kararın son dakikada geri alınacağı umuduyla radyolara kilitlendiği- ölümü her yıl 6 Mayıs'ta gençler arasında ve bir oranda da basında anılıyor. Önümüzdeki Mayıs ayında olayın üstünde tam 40 yıl geçmiş olacak...
Üç delikanlı arasında '1968 kuşağının efsaneleşmiş öğrenci lideri' konumuyla öne çıkan Deniz Gezmiş'tir. Che Guevera rüzgarlarının estiği bir gençlik ortamında, şeriata ve bağnaz ulusçuluğa iktidarlarca sunulan açık kart karşısında, Marksist-Leninist ve anti-emperyalist düşünceyle yurtseverliği buluşturup devrim bayrağını çekmiş gözüpek delikanlının serüveni, o dönemin sol eylemden tutuklu gençlerine hukuk bilgisinin olanca gücüyle destek vermiş, bir süre önce yitirdiğimiz avukat Halit Çelenk'in anılarında sevecenlikle, hüzünle belgelenmiştir.
DAHA AZ GÖSTER