Sanatçı "Yas Evi"nde kadim bir olgunun peşinden giderek ölen ve geride kalanlar açısından yasın görünümlerini irdeliyor. Ölüm, yas, gelenek, inanç ve kültürel miras üzerine fotoğraf, video ve ses medyumu ile çalışan sanatçı bu sergide kendi ifadesiyle dedesinin yasını tutuyor.

Sanatçı Yas Evi sergisinde birbiriyle ilintili bağ
DEVAMIlamları bir arada tutarak tartışmaya açıyor. ‘Yas evinde’ ölen kişi, hatırlanarak unutturulmaya çalıştırılmaktadır. Bunun için yerine getirilen ritüellerin bazıları İslam inancının kimi değerleriyle çelişiyor görünüyor. Fakat gelenekselleşen ritüellerin bu halini incelerken sanatçı, Anadolu yas kültüründe karşılaştığı ritüel nesnelerini bir araştırmacı tavrıyla açığa çıkarıp kökenlerindeki Şamanizm ile bağlantıya geçmemizi de sağlamak istiyor. Ölüm, kişinin ve geride bekleyenlerin kültürel kimliklerinden bağımsız değerlendirilemiyor. Emirdağ, tarihsel ve kültürel bağlantılarıyla sanatseverlerden belleklerini, kendi ritüel ve yas tutma biçimlerini anımsamaya davet ediyor. Ölümün ve ölenlerin kutsandığı Anadolu coğrafyasında ‘yas tutma’ biçimleri esasında dünyayı görme biçimlerimizi işaret etmektedir.

Adahan İstanbul’da yapılacak sergi, izleyiciye sanatçının gözünden yas kavramına bakmayı hedefliyor.
DAHA AZ GÖSTER