“Artık nasıl hareket ettiğimin farkında değilken doğayla aramda yeni bir bütünlük keşfettim. Yeni bir kuvvet ve güzellik kaynağı bulmuştum ve bu, var olduğunu hayal bile etmediğim bir kaynaktı”.[1] 1954 senesinde bir mili dört dakikanın altında koşup imkansız denilen bir rekora imza atan İngiliz atlet Sir Roger Bannister’ın koşarken hisse
DEVAMIttikleri, hem zihinsel hem de fiziksel olarak aşılan bir eşiği betimler. Bu yeni şuur durumu, Yarından Önceki Gün başlıklı grup sergisi için Malevich'in "İnsanın Esas Gerçekliği: Tembellik" kitabını baştan sona silen; yine aynı sergideki "İsimsiz" videosunda önce dişlerini, sonrasında tüm yüzünü -aynı dairesel hareketleri kendinden geçmişcesine yineleyerek- fırçaladığını gördüğümüz Kıroğlu’nun da gerçekliğini oluşturur.
Hacer'in çizimlerinin gerektirdiği fiziksel aşırılık ve sertlik, dingin manzaralara ve hipnotize eden görüntülere dönüşüp beklentileri ters yüz ediyor. Ritmi bozmadan dakikalarca tekrarladığı kol hareketleri ve beyaz sayfaya birbiri ardına çekilen çizgiler onu kalemiyle "bir yapıyor". Hacer’in doğa(sı)yla kurduğu bu bütünlük, nihayetinde izleyiciye de içinde kaybolabileceği monokrom bir seyir alanı açıyor.
DAHA AZ GÖSTER