“Sinan Projesi”, odağında Bizans ve Osmanlı mimarisinin başyapıtları olmasına rağmen, taşıdığı dinamikler itibariyle kültürlerarası diyalogu çağdaş bir yorumla ele alıyor. Sanatçı renk ve form öğelerini ön plana çıkaran etkileyici çalışmalarında geliştirdiği özgün yorumla, disiplinlerarası bir etkileşimin altını çiziyor. Bu hem İstanbul’u
DEVAMIn çok kültürlü karakterini hem de çağdaş sanatın bu gelenekle nasıl yaratıcı bir diyaloga girebileceğini gözler önüne seriyor. Sinan’ın üç boyutlu mimari yorumunu kendi fotoğraf estetiğinin temeline yerleştiren Kolehmainen’in, yüzyıllar boyunca durmadan fotoğrafı çekilen kutsal mekânları şimdiye dek görülmemiş bir perspektiften ele alırken, dün ile bugün arasında etkileyici bir “ruhsal bütünlüğe” de vurgu yapmayı başardığı görülüyor.
“Sinan Projesi”nde formların dönüşümü üzerinde yoğunlaşıyor. Çünkü bu dizi, Bizans ve Osmanlı mimarlığı arasındaki yakınlaşmayı işlevsel açıdan değil, estetik açıdan ele alarak, özellikle ışık kullanımına vurgu yapıyor. Fotoğrafını çekeceği mekânlarda gün ışığının etkilerini uzun süre araştırmış olan sanatçı, ışığın mimarinin kütlesel formları nasıl dönüştürdüğünü gözler önüne seren çalışmalarında dinamik detaylar üzerine eğilerek Sinan mimarisinin özündeki hümanist değerleri de ortaya çıkarıyor.
DAHA AZ GÖSTER