Silme İzleri, Türkiye ve Abhazya arasında uzun zaman içinde örülmüş karmaşık ilişkileri araştırmayı amaçlıyor. Tareq Daoud ve Elisabeth Denys araştırmalarının ilk aşamasında Düzce ve Sakarya civarında birkaç köyü belirleyerek, buralarda yaşayanların tarihlerini ve izledikleri yolları daha iyi anlayabilmek üzere, ziyaret ettiler. Bu ziyare
DEVAMItler sırasında yerel kültür derneklerinin temsilcileriyle de tanıştılar. Abhazya dışındaki en büyük diasporadan toplanan bilgiler, Abhazların ve daha geniş kapsamla birkaç Kuzey Kafkas halkının, köklerinden kopmasına ve Türkiye'de yeniden yerleşmelerine yol açan dramatik ve acı dolu süreci kavramalarına yardımcı oldu.

Sanatçılar, burada geçirdikleri süre içinde köylerde tekrar eden bazı dikkat çekici özellikler fark etti: İlki, ailelerin çoğunda 20. yüzyılın ilk yarısından önceye ait fotoğraf, nesne ve herhangi yazılı bir izin bulunmayışıydı. İkincisi ise, Türkiye Cumhuriyeti'nin kuruluşundan bu yana Abhaz dili ve kültürünü baskı altına alan güçlü asimilasyon süreçleriydi.

Abhazya'nın başkenti Sohum'daki SKLAD Kültür Merkezi'ndeki rezidansları süresince sanatçılar, anavatanlarına geri dönen Abhaz (ya da yakın halklar) kökenli Türkiye vatandaşlarıyla temaslar kurarak hazırlık çalışmalarını tamamladılar. Hikâyeler, Abhazya'nın hem çıkış hem de varış noktası olduğu bir rota, tamamlanmış bir ebediyet dairesi oluşturmuştu.

Bu sergide yer alan dört eser sanatçıların daha önceki işlerinde de sıkça ele aldıkları, hafıza ve kimliğin (yeniden)inşası temalarına öznel yaklaşımlarını yansıtıyor. Sergi aynı zamanda, Abhaz halkının tarih boyunca ve tüm zorluklar karşısında kaybetmediği, hayranlık uyandırıcı direniş ruhuna saygı sunmayı da amaçlıyor.
DAHA AZ GÖSTER