"geçip giderken..." Kantürk’ün güncel sanatçı, arşivci, küratör ve tam zamanlı bir akademisyen olarak geçirdiği zamanı sorguladığı bir sergi. Bu kimliklerin çoğu kez zorunlu bir uzlaşı halinde birbirine geçiştiği bir zihinsel akış içerisinde ortaya çıkan farklı hamleleri ve bölümleri barındıran sergi için, zamanın çizgisel ve döngüs
DEVAMIel akışına sanatçının varlığı ve uğraşları üzerinden odaklanan kişisel bir anlatı da denilebilir.

Kantürk'ün 2012 yılından sonra Türkiye’deki ilk tek kişilik sergisi "geçip giderken..." son parçasını oluşturduğu sergi üçlemesinin önceki iki ayağında olduğu gibi bölümlerden oluşan bir bütün olarak izleniyor.

Kantürk, sergi kapsamında üretim ve tanıklık süreçlerinden devamlılık barındıran bir takım görsel izleri seçip, bir editor kurgusuyla başka bir mekana yerleştirme yolunu seçiyor. Fotoğraf, desen, resim ve eser yerleştirmesi gibi teknikler üzerinden şekil bulan sergi; Kantürk'ün önceki üretim süreçlerine ve güncel sanat alanında üstlendiği farklı rollerin kendisinde bıraktığı izlere değinen, bireysel tanıklıklara ve geçmiş anlara dair kovalamacalar içeren otobiyografik bir anlatıya sahip.

Kantürk, zamanın tüketilmesine, üretilmesine, değişken hızına ve geçişkenliğine odaklanırken; sanatçı olarak zaman kavramına nasıl refleksler geliştirebileceğinin farklı tariflerini arıyor. Bu arayış, farklı hayat pozisyonları arasındaki zamanlararasılığı anlamak ve "günlük/gündelik" olanı tekrar tekrar tanımlama çabasıdır.
DAHA AZ GÖSTER