Kubilay Mert Ural’ın çalışmaları, sanatın ve dünyanın arzuları, düş kırıklıkları ve nihayetinde ihtiyaçlarıyla ilgilidir. Sonsuz ve tamamlanmayan bir döngüde, kaosun ve düzenin aynı olduğunu hatırlatırlar. Bazen eksik bir hikayeyi anlatır, bazen oradan geçerken uğranmış gibi görünebilir bu eserler.. Her biri bir karşılaşma, bir arayıştır.
DEVAMI Çöle yeniden döndüğünde nereden geçtiğini hatırlamak için bir işaret, hayali dünyalardan bir anı, çocukluğa yolculuktan geriye kalan birkaç nesne, mağarada elinin izini çizen o ilk insanın duygusuna geri dönüş vardır bu işlerde..

Ural türler, zamanlar, hisler arasında bir hayali müze kuruyor. Müzesindeki eserler birbirlerine benzemiyor belki, ancak bizimle ve birbirleriyle konuşuyorlar. Kimi zaman kadraja tanımlanamayan bir nesne giriyor, kimi zaman cinsiyetler, durumlar ve mekanlar arasında salınıyor kamera. Ural kolonyalizmden de bahsediyor, popüler kültürün yeni dilinin kelimelerini de hizaya diziyor. Bu görsel anlatılar, resmin kurallarına uymakla ilgilenmiyor; kimi zaman yüzeyde, kimi zaman perspektiften yoksun başka bir gerçeklikte var oluyorlar. Ural, geçmişle bugün arasında etkileşen bir okuma öneriyor. Hayaletler, internetin kara delikleri, kedi videolarından Donald Trump’a uzanan bu komik, neredeyse çizgi film gerçekliğindeki resimler, Ural’ın kolay tanımlanamayan dünyası içinde yan yana duruyor. Kaos, tüm bu yerleştirmelerde son derece akılcı görünüyor.
DAHA AZ GÖSTER