Erinç Seymen'in "En Başa Dön" başlıklı sergisi azınlık kimliklerine atfedilen zanaatlerin ve mesleki ustalıkların, hem yaşam kalım gereci olarak işlevselliğini hem de toplumları şematize eden göstergelere dönüşümünü tartışmaya açmayı hedefliyor. Resim ve heykelden oluşan yerleştirme izleyiciyi, kimi zaman bireylerin ünvanları olarak ortay
DEVAMIa çıkan, kimi zaman ise soyadlarına dönüşen mesleki becerilerin olumlayıcı vurgusunun yanında, toplumların imgeleri üzerindeki nostaljik ve tektipleştirici etkisini düşünmeye davet ediyor. Sergi, aileden devralınan ve nesilden nesile iletilen zanaatlerin iki boyutlu ve romantik bir tipler tiyatrosu içinde resmedilmesi riskine karşılık meslek/emek türü ile kültürel kimlik ilişkisini indirgemeci bakıştan kurtarmanın gerekliliğini işaret ediyor.
DAHA AZ GÖSTER