CerModern, Enes Debran’ın “Eidos” adlı kişisel sergisinde bilinçsel özleri algılama yolculuğunda portreleri bir araç olarak kullanan sanatçının çalışmalarından bir seçkiye ev sahipliği yapıyor. Bu seçkide ‘eidos’, antik dünyada tanımlandığı ‘biçim’ anlamından sıyrılarak Enes Debran’ın portrelerinde rastlantısal güzellik alg
DEVAMIısı olarak yeni bir mana kazanıyor.

Her üretimini bir risk alış ve vazgeçiş süreci olarak tanımlayan Enes Debran, doğal bir devinim içinde ortaya çıkan portrelerinde biçim olgusunu, diğer bir deyişle, duyularla algılanabilen görünüşün en saf halini aktarmaya çalışıyor. Sanatçı portrelerindeki antik çağ heykeltıraşlarını anımsatan gerçekçi ifade, kendini ele vermeyen arafta kalma hali ve gizemli çelişki ile izleyicinin ilgisini ilk bakışta çekmeyi başarıyor.

Enes Debran, akıl ve duyularla algılanan imgesel yapılarda antikler tarafından savunulan ‘tek bir biçim’ söylemini portreleriyle yıkıyor. Sanatçının kendisi ile özdeş doğada yarattığı portrelerinde, gerçekleştirmek istediği yapıt için seçtiği kâğıt materyalinin rastgele bir seçim olmadığı aşikâr. İşlenen kâğıt madde, sanatçının estetik kaygısı ile birleşerek kendinde içsel olan bir şeye dönüşüyor.
İzleyicisini antik ve modern, idea ve imge, kadın ve erkek, canlı ve ölü kavramları arasında derin bir yolculuğa çıkaran Enes Debran, portrelerindeki arafta kalmak halini kendi hayatı, bilinç ve düşünce akışı ile ilintili olarak seyircisine sunuyor.
DAHA AZ GÖSTER