Çağla Köseoğulları, Daireler Çizerek Sürekli Uçuyorlardı sergisinde boşluk ile yüzey ve hareket ile iz arasındaki karşılıklı etkileşim alanının olanaklarını araştırdığı performatif üretim süreciyle, bakış mesafesini şüpheli hale getirdiği yapıtlar ortaya koyuyor. Sanatçının beden hafızası kavramı etrafında ürettiği resimler ve heykeller,
DEVAMIbireysel ve toplumsal hafızanın bedene yazılı izlerini açığa çıkarmanın yolları üstüne düşünümlerinden doğuyor. Başlığını, Laurie Anderson'un Hafızanın Başlangıcı [The Beginning of Memory] adlı parçasının sözlerinden ilham alan sergi, bedene gömülü hatıralarla yüzleşmenin soyut biçimleri üzerine düşünmeyi öneriyor
DAHA AZ GÖSTER