Šejla Kamerić'in Türkiye'de gerçekleşen ilk kişisel sergisi olan "Bim Bam Bom Çarpınca Kalp", Bosnalı sanatçının işlerinden kapsamlı bir seçki sunuyor.
Kamerić'in kendi deneyimlerinden, anılarından ve hayallerinden hareketle şekillenen işleri, zor zamanlarda hayatın inceliklerinin bir kenara itilemeyeceğini hatırlatıyor ve bu y
DEVAMIolla karmaşık bir psiko-coğrafi manzarayı gözler önüne sererken, insanın direnme gücünü vurguluyor. Serginin bir punk-rock şarkısının sözlerinden alınan başlığı, hayata ve aşka dair ortak bir çelişkiyi akla getiriyor: Nedensiz bir tasasızlık hali ile kaybetme korkusunun sürekli bir arada varoluşu.
Küratörlüğünü Başak Doğa Temür'ün yaptığı sergide video, fotoğraf, yerleştirme ve heykel gibi çeşitli mecralardaki işlerin yanı sıra, sanatçının bu sergi için ürettiği üç yeni yapıtı da gösteriliyor.
Kamerić'in işlerinin çoğu sanatçının Bosna Savaşı'na (1992–1995) dair deneyimlerine ve anılarına dayanıyor. En çok bilinen yapıtlarından biri olan 2003 tarihli "Bosnalı Kız", Kamerić'in kendi portresi üzerine yerleştirdiği bir grafitiden oluşuyor: "DİŞSİZ...? BIYIKLI...? LEŞ GİBİ KOKUYO...? BOSNALI KIZ!" Bu metin, savaş sırasında Bosna-Hersek'te bulunan Birleşmiş Milletler Koruma Gücü'nde görevlendirilmiş Hollandalı bir asker tarafından duvara yazılmış. Sanatçının bir kamusal alan projesi olarak tasarladığı "Bosnalı Kız" afişler ve reklam panoları üzerinde Saraybosna sokaklarında sergilendi. Arter'deki sergide bu işin, Vehbi Koç Vakfı Çağdaş Sanat Koleksiyonu'nda yer alan bir edisyonu gösteriliyor.
Kamerić işlerinde kendi imgesini sıkça kullanıyor. Sanatçının bu stratejiye başvurduğu en yeni işi, dokuz aylık hamileyken üzgün palyaço Pierrot kılığında poz verdiği "Embarazada" (2015). Sergide benzer çizgideki "Temel İhtiyaçlar" (2001), "Keder" (2015), ve "30 Yıl Sonra" (2006) gibi işler de yer alıyor. "Bim Bam Bom Çarpınca Kalp", Kamerić'in geçmiş ve gelecek arasındaki sınırları ortadan kaldıran anlatılar kurguladığı film ve video işlerinden de geniş bir seçkiye yer veriyor.
DAHA AZ GÖSTER
