Carly Churchill’in ürpertici oyunu ÇOK UZAK’ın olacakları önceden görmüş bir hali var.

Bu apokaliptik korku, oyunun sürdüğü zaman içinde zehirli çamurun sakin görünüşlü sahile sinsice yayılması gibi,
dünyanın yıllardır iç
DEVAMIinde olduğu kanlı tarihle yeni tanışan bir şehrin duyduğu yerel paniğin ötesine geçiyor.

Çok Uzak‘ın kahinliği felaketi tahmin etmekten çok, insanların daha önce hakkında yazdığı ama değiştirmek için bir şey yapmadığı perişanlığı teşhir etmesinde.

Oyun mutlu bir çiftlik hayatının resmedildiği bir perde ile başlar:
Rengarenk ağaçlar, cıvıldayan kuşlar, şirin bir çiftlik evi…
Yavaş yavaş her şey başkalaşmaya başlar.
Kedilerin Fransızların tarafında olduğu, fillerin Hollandalılara katıldığı, havanın bile taraf tuttuğu korkunç bir savaş başlar. Savaşın sebebini hiç bir zaman öğrenemeyiz, ama bu zaten önemli de değildir.
Önemli olan boyun eğmektir, kasıtlı cehalettir ve tüm bunlara ait olmayı dünyanın en normal şeyi kılan ahlaki iflastır.
DAHA AZ GÖSTER