Başlarda oyunun sürprizini anladığımı düşünerek “katil kesin uşaktır” edasıyla, tam sıkılmaya başlamıştım ki birden o sakin hastane görünümlü dekor toz duman oldu. Saniyeler içinde kan revan götürdü ortalığı. Gözümüzün önünde, kusmalar, bağırsak çıkarmalar, ciğer, dalak yemeler…Aman Allahım iğrenmeyle kahkahalar birbirine karıştı. Tam zaten ben bu finali tahmin etmiştim deyip, o öz güveni içinde kendi kendime konuşurken… Şok üstüne şok bir finalle karşılaştım. Oyun bitip sahneden çıkarken şokum devam etmiş olmalı ki, meğer o, o değilmiş, kim kimmiş, onun nesiymiş, aslında ben kimim diye kendi kendime söylendiğimi fark ettim. Ters köşe olmanın şaşkınlığı içinde böyle adamı mat ederler diye reji, dramaturji ve oyunculara şapka çıkardım. Emeğinize, alın terinize sağlık
Ermişler Ya Da Günahkarlar / Baht Tiyatro