tiyatro.in'in Anne adlı oyunu, bir evin içinde izole bir kadının tuhaf bir tasvirini yapmıyor sadece, aynı zamanda nevrotik kadın temsillerinin özünü ortaya koyarak, tartışmaya ironik bir katman da sunuyor. Defne Kayalar'ın canlandırdığı Anne, kocasının iş yaşamına dönüklüğü ve kendisini aldatma kompleksi ile oğlunun bir kadın tarafından baştan çıkarılmasının 'ihaneti' yüzünden bir türlü doğru biçimini bulamayan hayali vizyonlar üretir. Onun yalnızlık korkusu basit bir iletişim kuramama değil, varoluşsal başarısızlıktır. Duygularının değişken karışımı, sahnelerin 'yatışmış' ve tam tersi büyük bir patlama haline dönüşmüş şekilde tekrar tekrar kurulması ile verilir. Buna iç çekmeler, kısa feryatlar, kalp atışları, bariz bir cinsellik de taşıyan ses efektleri eşlik eder. Deliliğe sürüklenen karakter, başarılı tiyatral unsurlarla, kendi ciddiyetini boşaltan tezatliklar üretiyor. Onun uçlardaki duygu geçişlerinde, kendini ordan oraya savurup durmasında, kocasıyla 'iyi misin, nasılsın' rutin diyaloglarında, kaba kıskançlığında, oğlunu baştan çıkarmaya çalışmasında Beckett benzeri bir tat olduğunu düşündüm. Hem yürek parçalayıcı hem de sinsi bir mizah.
Anne / Tiyatro.iN