Müziğin yüksekliği ve repliklerin duyulmaması ile başladı. İkinci yarıda özellikle zekice espriler bir yana bırakılarak, komiklikler başladı. İncicapste üç yıl önce gördüğümüz cümleleri sahnede duymak, komik değil, düşünülmemiş duygusu veriyor. Oyunun toplumsal cinsiyet konusunda da duyarsız olduğunu düşünüyorum. Sakil duran ve çok yargı içeren “gey” şakası, yersiz ve inceliksizdi. Kadın karakterler hep çok silik babasahnede, bu oyunda kadın gibi olmayan kadın karakter vardı. Kadın haklarını savunmaya çalışıp, kadına yönelik en bilinen hakaretlerin kullanıldığı dengesiz bir oyun. Evet karşı duruş, muhalif tavır güzel ama oyuna o kdr yedirelememiş ki çoğu iş olsun diye serpiştirilmiş gibi duruyor. Müzikal olmasına gerek olmadığını düşündüğüm oyun. Zira danslar bile iyi çalışılmamış. Babasahneye yakışmayan, güldürme odaklı, duygusuz bir oyun olduğunu düşünüyorum.
Don Kişot'um Ben / Baba Sahne