Verdiğim paraya da ayırdığım zamana da üzüldüğüm bir oyun oldu.
Sahneye çıkalım, kendi aramızda bir şeyler yapalım, saçmalayalım, birkaç argo kelime kullandık mı seyirci zaten güler, araya bir "gay" karakter ekleyelim gülsünler, birkaç tane karakterin "yerli ve milliliğini" vurgulayalım, bir tanesini Doğulu yapalım, abartılı bir şive ile konuşsun millet gülsün ve üç beş tane de kör göze parmak şeklinde mesaj verdik mi tamamdır bu iş denmiş.
(Ayrıca kadınlara dair verilen mesajın da son derece yanlış bir şekilde verildiğini düşünüyorum, bunu da not düşmek isterim. Kaş yapayım derken göz çıkarmak bu olsa gerek)
Bir kere tiyatroda mikrofon kullanmak ne demek? Cızırtılar, mikrofonun azizliğine uğrayıp repliklerini duyuramayanlar, yüksek sesten ötürü boğuklaşan ve anlaşılamayan replikler...
Ortada bir emek var diye ilk perdenin sonunda çıkmadım; ama sonra gerçekten pişman oldum, bir buçuk saatimi heba etmeyebilirdim.
Don Kişot'um Ben / Baba Sahne