İstanbul Şehir Tiyatroları'nın artık üçüncü yılına girmiş oyunu.
Maalesef oyuna gitmeden önce metni edinip okuyamadım bu yüzden özellikle oyunun son sahnesinin bende uyandırdıkları kitabı okusaydım nasıl olurdu diye düşünmeden edemiyorum.
Yiğit Sertdemir son derece üretken bir isim, bu oyunun da anafikrini, anlatmak istediklerini beğendiğimi söylemeliyim.
Pelin Hanım ve Tankut Bey'in uyumları çok çok iyiydi, her ikisi de ne zaman diğerine sahneyi bırakacak ne zaman beraber devam edecekler otomatikleşme derecesinde başarılıydılar.
Oyundaki ışık kullanımı çok başarılıydı.
Müzikler de konu geçişleriyle çok uyumlu ve güzeldi.
Fırsat bulabilirseniz oyuna gitmenizi tavsiye ederim, herkese hitap etmeyecek bir konu olduğu da kesin.
Son söz, oyunu beğenmedikleri halde salonda kalıp oyunu izlemeye çalışanları bir şekilde rahatsız edenlere, lütfen, kimseyi, özellikle de oyuncuları rahatsız etmeden oyundan çıkın ki kalanlar rahat bir şekilde oyunu izleyebilsin.
Öldün, Duydun mu? / İstanbul Şehir Tiyatroları