Oyuna bilet almak için açılır açılmaz koştum, çok heyecan ve beklenti dolu olduğum bir uyarlamaydı. Filmini çok severim ancak biraz karmaşık ve hareketli olduğundan sahnelenmesi nasıl olur diye de merak ediyordum. Ancak benim için gerçekten büyük bir hayal kırıklığı oldu. Benim gözümde sahnede en baskın hissedilen şeyin kaos olması, dikkati asla toplayabilen bir oyun olmaması sebebiyle puanı çok daha düşük ancak çok fazla emek verildiği belli olan koreografiler, dansçılar, canlı müzik performansları ve sahne ekibinin hakkını vermek istedim. Başrol olan Uraz Kaygılaroğlu ve Nezaket Erden'in ikisini de ilk defa sahnede izledim. Öncelikle enerjileri ve uyumları muhteşem, diyecek sözüm yok ama gel gelelim bir şeyler oturmamış. Oyun bize güzel bir görsel şölen, güzel bir müzikal sunuyor ancak Shakespeare ya da duygu adına pek bir şey gördüğümü söylemem. Bazı oyuncuların performansları çok abartılıydı; modernize etmek amacıyla eklenen bazı kısımlar konuların derinliğinden çalıp oyunu basit bir kaba güldürüye indirgiyordu. Sahnede genel olarak takip etmekte çok ama çok zorlandığım bir kaos hakimdi. Filmini seyretmemiş bir izleyicinin oyunu anlaması imkansıza yakın diye düşünüyorum. Ve oyunda gerçek/gerçek dışı ayrımı yapılmaması ve her şeyin tek perdede tüm oyuncular sahnedeyken sergilenmesi bu kaosa ekliyordu. Modernize etmek kavramına fazla odaklanılmış, oyunu oyun yapan kavramlardan uzaklaşılmış gibi geldi bana. İzlemesi keyifliydi, görsel bir şovdu -ki bu konuda en büyük payı dansçılar ve prodüksiyon üstlenmişti- ancak anlamak veya düşünmek için izlenecek bir tiyatro uyarlaması değildi.
Aşık Shakespeare / Çolpan İlhan & Sadri Alışık Tiyatrosu