Yazarımızın CV'si kabarık ancak açıkçası konusu bende bir heyecan uyandırmamıştı. Perde açıldı. Biz sahneyi süzmeyi bitiremeden Robert koğuşa adımını attı ve aksiyon başladı. Ben soluksuz bir şekilde akışa kendimi kaptırdım. Tek bir eleştirim var ondan da bahsedeceğim.
Öncelikle üç oyuncu da çok iyiydi. Tecrübeli bir oyuncuyu canlandıran Erdal Beşikçioğlu, en kolay görevi almış gibiydi. Kolay derken tabi ustalığa giden yolda harcadığı seneleri, emekleri sayesinde oluyor. Horace hiç repliği olmamasına rağmen, diğer iki ana karakterin temposuna oldukça başarılı bir şekilde eşlik etti.
Yeni koğuş arkadaşının usta bir oyuncu olduğunu öğrendikten sonra oyunculuğu öğrenme hevesi ile yanıp tutuşan şapşal dolandırıcımız Gepetto ise oyunu sürükleyen karakterdi. Fatih Sönmez absürdlüğü, dolandırıcıyı harika bir şekilde karikatürize ederek yakalamış ve oyunun kalbine yerleştirmiş. Tebrik ediyorum. Robert'in peşinden ayrılmayan Gepetto, Robert'in öğrencisi olabilmek için zorluyor. O bölümde zamanın nasıl geçtiğini bilmeden gülüyoruz, eğleniyoruz.
Bolca gönderme ile süsleniyor dialoglar. Ne zaman ki tecrübeli aktörümüz Robert, kimi öldürdüğünü itiraf ediyor, oyun başka bir havaya bürünüyor. Keskin bir geçiş ile mizah yerini dramaya bırakıyor. Benim anlamlandıramadığım bir şekilde hızlı bir geçiş oldu, tek eleştirim bu olabilir. Spoiler geliyor! Bir de Robert'in intiharı ve o noktaya gelene kadar aradan geçen süre biraz havada kaldı benim açımdan. Bu keskin geçişten ben de farkedememiş olabilirim. Herkesin emeğine sağlık. Çok güzel bir oyun, tekrar fırsat bulursam izlemek isterim, herkese de tavsiye ederim.
Acting / Tatbikat Sahnesi