Deneyiminizi arttırmak için sitemizde çerezleri kullanıyoruz. Devam ederek Gizlilik ve Çerez Politikamızı kabul etmektesiniz. Detaylı bilgi için tıklayınız.TAMAM
İlk defa tek kişilik bir oyun izledim.Oyunun adını görünce ve konusunu okuyunca romantik bir oyun izleyeceğimi düşünmüştüm ama izledikten sonra oyunun daha çok Nazım Hikmet’in ruhsal durumunu anlattığını düşünüyorum.Tek kişilik bir oyun olduğu için zaman zaman seyirciyi sıktığını söyleyebilirim.Ama oyun sürekli iniş çıkışlıydı.10 dakika dingin bir sahne varken sonrasında 1 dakika gayet yüksek,gayet seyirciyi sahneye kilitleyen bir oyundu.Bu sayede arada sıkılmış olsam bile oyundan hiç kopmadım.Oyuna asıl rengini veren şeyin ışıklandırma olduğunu düşünüyorum.Işıklandırma sayesinde oyuncuya odaklanıyor ve ruh halini içinizde hissedebiliyorsunuz.Müzik çalan yerlerde oyuncunun sesi biraz basık kalmıştı ama çok problem olmadı.Murat Çidamlı’yı ilk kez bu oyun sayesinde tanıdım ve oyunculuğundan ses tonuna her şeyine bayıldım
Piraye / Ankara Sanat Tiyatrosu