Deneyiminizi arttırmak için sitemizde çerezleri kullanıyoruz. Devam ederek Gizlilik ve Çerez Politikamızı kabul etmektesiniz. Detaylı bilgi için tıklayınız.TAMAM
Oyunu iki kez seyrettim. İkisinde de bol keyifle izleyip aynı keyifle ayrıldım. Bazen gözlerimin dolduğu da oldu yoğun kahkahalar attığım da. Hislerimden bahsediyorum çünkü iki kardeşin ilişkisini iki farklı zamanda görme şansımız oluyor. Birinde küçük kardeşe üzülürken diğerinde abiye üzülüyoruz fakat her iki durumda da ilişkileri bizi sürekli güldürüyor. Özellikle küçük kardeşin büyüdüğünde abisinden daha akıllı bi çocuk olacağını tahmin edişim ve büyüdüğünde de bunu görüşüm çok mutlu etti beni. Doğaç çok güzel bir metin yazmış.Oyunculuklar,dekor,ışık gerçekten kusursuzdu. Ben bi oyundan çıktıktan bir kaç gün sonra kendi hislerimi kontrol ederim hep. Ve bu iki kardeşi ara ara özlediğimi fark ediyorum :) çok tatlı bir iş olmuş bi ara tekrar gidicem.
O Zaman Küs Ölene Kadar! / Yapı Tiyatro