Deneyiminizi arttırmak için sitemizde çerezleri kullanıyoruz. Devam ederek Gizlilik ve Çerez Politikamızı kabul etmektesiniz. Detaylı bilgi için tıklayınız.TAMAM
Şerif Erol'un Oyunculuğun tek kelime ile harika olduğu bir eserdi. Sahne geçişleri çok başarılıydı. İnsanın yüreğine oturan bir metindi (benim için öyleydi) hasta bir baba ve evlat... Arada kalmışlık, belki de zorunluluk. Gerçek hayatta çokça karşılaştığımız ya da başımıza gelen gerçekler. Bunu sahnede bize tekrar hatırlatan oyuncular... İnsana kendini sorgulatıyor benim başıma gelse ne yapardım?? Babasını hayatta tutmaya çalışan, onu mutlu etmek için elinden geleni yapan kızı (Anne). Oyunda çok kez kendimi biryerlerde buldum. Belki de çok beğenmemin sebebi budur. Zaten Tiyatro bu değilmidir? Kendi hayatından kesitler bulmak. Ben çok beğendim. Bir de Müzik çok uyumluydu. Nat King Cole L-O -V- E agrostiş sözleri olan bir şarkı.
İnsanlar ikiye ayrılıyorlar kahvesini şekerli içenler şekerli içmeyenler... Tıpkı iyi ve kötü insanlar gibi...
Baba / Pürtelaş