Hamlet: Yönetmenin Fantezisi olarak uyarlanan, modernize edeceğiz derken "parça pinçik" edilmiş bir klasik. Karakterlerin kim olduğunu bile zor anladığınız, hatta hikayenin asıl kahramanı olan babanın bir fantezi ürünü olarak "hayalet" rolünde sürekli ama sürekli ve durmadan "Öcümü al Hamlet" diye bağırdığı ve bunu kontrolsüz bir ses sistemiyle içinizde hissettiğiniz, hiçbir yerine anlam veremediğim bir oyun olmuş. Seyircinin yüzüne karşı sürekli ışıklar dönüyor, inanılmaz derecede yüksek bir sesle müzikler ve hayalet replikleri, sahneye sürekli basılan duman, yanlarda 2 tane dev pervane ile üstünüze süpürülen konfetiler... Muhtemelen "Bir reji yapıyoruz, inanamayacaksınız." diye yola çıkılmış ve başarılı da olunmuş. Gerçekten inanamadım. Hamlet öcünü alamadı babası, üzgünüm.
Hamlet / İzmir Devlet Tiyatrosu